Türkiye'nin gururu: 7748 Techtolia Robotics Takımı, First Robotics Competition'ta ödül aldı!

Robotik takımı üyeleri, TV'den takip ettikleri ve hayallerini süsleyen yarışmaya katıldıkları için büyük bir mutluluk yaşadıklarını ifade ettiler. Şimdi ise hedefleri daha da büyük: Şampiyon olmak!

7748 Techtolia Robotics takımı, 2018 yılında kurulduktan sonra büyük bir azim ve özveriyle bugünlere geldi. Yaz tatilleri ve hafta sonları dahil olmak üzere okula gelerek geceli gündüzlü çalışan gençler, bu ödülü hak etmek için büyük bir çaba sarf ettiler.

Dünya Şampiyonası yolunda

Daha önce de Türkiye'yi Amerika'da temsil eden bu gurur abidesi takım, Hudson Valley Regional yarışmasında "Impact Award"ı kazanarak dünya şampiyonasına katılmaya hak kazandı. Ardından katıldıkları 35. First Robotics Competition Dünya Şampiyonası'nda Team Spirit Award ödülüne layık görüldüler.

Türkiye'nin kızlardan oluşan tek kadın robot takımı olan 7748 Techtolia Robotics, okullarında ziyaretlerle kutlanarak ödüllendirildi. Bu başarılar, gençlerin teknolojiye olan ilgisini ve ülkenin geleceği için umut verici bir adımı temsil ediyor.

Sonuç olarak, 7748 Techtolia Robotics takımının elde ettiği bu başarı, Türkiye'nin gençlerinin dünya çapındaki yeteneklerini ve potansiyelini göstermesi bakımından önemli bir kilometre taşı olarak kabul ediliyor.

“Yeniden bu yarışmaya katılmak istiyoruz”

Okul Müdürü Tayfun Doğru, yıktıkları önyargılara da değinerek şunları kaydetti:

“İmam hatip liselerine karşı bir önyargı vardı, hâlâ bazı kesimlerce devam ediyor. Ama burada çok donanımlı bir okulumuz var. Özellikle son yıllarda Milli Eğitim Bakanlığı ve Din Öğretimi Genel Müdürlüğünün çalışmaları ile imam hatip okulları çok programlı bir yapıya geçti. Buraya gelenler sadece imam olmuyor. Buradan aldıkları eğitimle tıp, mühendislik ya da istedikleri herhangi bir okulda devam ediyorlar. Ve diğer okullarda Anadolu ya da meslek liseleri olsun ne tür etkinlikler, kulüpler var ise bizde de var. Şu anda 25 farklı alanda sanat, spor, sosyal sorumluluk, bilim gibi kulüplerimiz var. Aktif olarak çalışıyorlar. Yakın zamanda Üsküdar Meydanı'nda bir sergi açtık Gazze için mesela. Parlak zekâlı, gayretli, vatanını ve milletini seven öğrencilerimiz var. Bizi gururlandıran robot takımımız da 2018 yılında kuruldu. Hem ortaokulda hem lisede ayrı takımlar bulunuyor. Bu öğrenciler birbirini yetiştiriyor. Mentör hocalarımız var. Buradan mezun olsa bile yine robot takımına mentörlük eden üniversiteye başlayan eski öğrencilerimiz var. Gönüllülük esası ile desteklerini sürdürüyorlar. Herkes birbirini eğitiyor, öğrendiğini aktarıyor. Güzel işler yaptılar bugüne kadar. 2019 yılında Teknofest'e katılıp ödül aldılar. Yine oraya katılmak için başvurularımızı yapıyoruz. FRC organizasyonuna iki yıldır katılıyoruz. Dünya şampiyonasına katılmak için ön bir yarışmaya katılıp buradan ödül ve derece alman gerekiyor. Bu sene iki ödül birden aldık. Houston'da gerçekleşen dünya şampiyonasından Team Spirit Award ödülü ile döndük. İnşallah seneye de Türkiye'de birinci olup yeniden bu yarışmaya katılmak istiyoruz. Ortaokul takımımız da geçen günlerde Dallas'ta yarışmaya gitti. Ödül alamadılar ama ülkemizi temsil ettiler. Bu yarışmaların maddi anlamda bir getirisi yok ama şöyle bir avantajı var. Bu yarışmalarda ne kadar çok ödül alırsak bu takımlardaki öğrencilerin yurt dışından okul bursu almaları kolaylaşıyor. Bunu öğrenen öğrenciler de canla başla uğraşıyor.

Bu robotları hazırlamak ve ABD'ye gitmek hepsi maddi bir sorun. Bu konuda büyük küçük birçok sponsorumuz var. Hem onlara hem de devlet büyüklerimize teşekkür etmek istiyorum.

Çocuklar yeni dönem için çalışmaya başladı. Elimizdeki robotu daha teknolojik hale getirmek istiyoruz. Bu yarışmalarda belli görevler veriliyor robotu ona göre hazırlıyoruz. Bu sene halka atma ve tırmanma vardı. Önümüzdeki yıl nasıl bir görev olacak bilemiyoruz. Biz robotumuzu buna göre yeniden yapıyoruz. ABD'deki okullarda her seferinde yeni bir robot yapılıyor ama bizim böyle bir imkânımız yok. Kısıtlı imkânlarla çok güzel başarılar elde ediyor öğrencilerimiz. Ayrıca okulumuzda fen ve teknoloji sınıfı açılması için bir başvuru yaptık. Bir tane sınıf olacak. İngilizce hazırlık sonrasında burada okuyacaklar. Bu sınıfta ana dersler dışında fen, teknoloji ağırlıklı eğitim alacaklar. Kodlama, bilgisayar, yazılım gibi ek dersler olacak. Çocuk bunu bilerek seçecek. Ve mühendislik isteyen ya da bu alanlarda ilerlemek isteyen öğrencilere bir kapı aralayacağız.”

“Bir amacımız var!”

Mentör Emrah Akdeniz yapılan projelere değinerek, şunları söyledi:

“Takımın kurucu mentörlerindenim. Takım işleyişi, sponsor, tanıtım, bütçe projeler, Teknofest gibi alanlarda kulübe mentörlük yapıyorum. Çocukların bu alanlarla uğraşmaları çok kıymetli. Çünkü 21. yüzyıl becerilerine baktığımızda grup çalışması, grup içinde bir rol belirleme, problem çözme, kriz yönetimi, iş birliği ve stem alanında kendine geliştiren, geleceği yakalayan, yabancı dil yeteneklerini geliştiren ileri seviye İngilizce konuşmak öne çıkıyor. Bizim öğrencilerimize baktığınızda yaptıkları projelerle kişisel gelişimleriyle bu kazanımlara sahip olduklarını görecekseniz. Bir amacımız var. Kadın mühendislerinin sayısının az olması bu tip konularda erkeklerin daha başarılı olduğu algısını yıkmak istiyoruz. Geçtiğimiz günlerde FRC gibi dünya çapında prestijli bir yarışmadan ödülle döndük. Coşkulu ve dinamik bir takım çalışmasına verilen bir ödül bu. Bu ödülü almamızın en önemli sebebi, mütevazı bir takım oluşumuz. Elimizden geldiğince diğer takımlara yardım etmek istiyoruz. Kesinlikle hırslı değiliz. Hem robot hem de projeler için çok çalışıyoruz ve yaptığımız her şeyi paylaşıyoruz. Buradan ödül ile dönmenin takıma birçok katkısı var. Başta özgüven kazanıyorlar. Yabancı dil becerileri gelişiyor. Mühendislik becerileri; özellikle 3d çizim, yazılım ve üretim becerileri ile el aletleri ve makinaları kullanma yeterlilikleri artıyor. Planlı çalışma, organizasyon yönetme ve en önemlisi problem çözme, kriz yönetimini öğreniyorlar.

Ortaokul takımımız da var. Onlarla da 7/24 çalışmaya devam ediyoruz.”

Karakter gelişimine büyük katkı sağladı

Bir diğer mezun mentörlerden Rüveyda Kafa ise şunları kaydetti:

“Benim takımdaki beşinci yılım. 9. sınıfa başladığımda girmiştim. Yedi yıl konservatuar okudum. Okulda bir müzik grubumuz vardı. Ama burası daha hareketli ve aktif idi. Dikkatimi çekti ve mentörümüz Emrah Hoca'nın yanına gittim. Takımlar dolmuştu. Kendisine çizim bildiğimi söyledim. Takıma girmek için bazı becerilere sahip olmanız gerekiyordu. Ben o çizimi bir haftada öğrenmiştim ve kabul aldım. Geldiğimde hiçbir şey bilmiyordum. Zamanla çok şey öğrendim. Takımda PR ve mekanik kısmı vardı. Ben PR kısmında proje ve sponsorluk tarafında olurum derken mekanik bölümde ilerledim. Hatta teknik tarafta kaptanlık yaptım, şimdi de mentörlük yapıyorum hem lise hem ortaokul takımlarına. Araç gereç bilgisi, robot üretimi gibi konularda uzmanım. Keman tutan parmaklar sanayi işi yapmaya başladı artık. Ama çok mutluyum. Kendimi buraya ait hissediyorum. Üniversitede de mekanik ve teknik ile alakalı bir mühendislik istiyorum. Geçen sene İstanbul dışında bir yere gidiyordum ama buradaki takımı bırakmak istemedim. Bu sene İstanbul'da bir yer kazanıp takımla çalışmaya katkı sunmak istiyorum.

Burası bana kendimi ifade edebilme becerisi kazandırdı. Konservatuvar okuyordum ama sosyal değildim. Burada kendini ifade etmek zorundasın. Şimdi 500 kişi önünde sunumlar yapıyorum. Karakter gelişimime büyük etkisi oldu. Takım olarak başarılıyız. Bu sene Newyork'tan yarışmanın en değerli ödüllerinden olan "Impact Award"ı alarak dünya şampiyonasına gitmeye hak kazandık. Houston'da yapılan dünya şampiyonasına katılmıştım. Bu yarışmalarda aldığımız dereceler yılların birikimi. Dünya şampiyonası öncesinde birkaç ay kala görevimiz belli oluyor orada sıkı bir çalışma oluyor ama başarıyı getiren yılların birikimi.”

Daha bilinçli ve kazanma odaklı

Takım kaptanlarından Elifsu Dağıstanlı, hayallerinin gerçekleştiğini vurgulayarak şunları söyledi:

“Ortaokuldan beri bu okuldayım. Şu an 11. sınıftayım. Robot takımındaki ablalarımızın çalışmalarını gördükçe onlara özeniyorduk, o yüzden burayı tercih ettim. Hazırlık okurken takıma girdim. Önce PR tarafında çalıştım ama burada herkesin her bölüm hakkında bilgisi var. Zamanla takım kaptanı oldum. Şu an 25 kişiyiz. Seneye yeni öğrenciler gelecek. Şu anki görevim mentörler ile takım üyeleri arasında koordinasyon ve görev dağılımını sağlamak. Sömestr, yaz tatili, hatta hafta sonları bile çalışıyoruz. Özellikle yarışma dönemlerinde gece gündüz buradayız. Onun dışında eğitimlerimiz ve sosyal sorumluluk faaliyetlerimiz oluyor. Tasarım kısmından da sorumluyum. Bu konuda mezun mentörümüz Nurgül'den el aldım. Buradaki işleyiş böyle usta çırak ilişkisi içinde. Üzerimizdeki kıyafetlerin ve ismimizin bir anlamı var. Takım logomuzda vaşak ön planda. Anadolu'yu temsil ediyor. Renklerden mor kadınları ifade ediyor. Biz Türkiye'de kadınlardan oluşan tek robot takımıyız. Turkuaz yine Anadolu'nun rengi. İsmimiz de Teknoloji ve Anatolia'nin birleşimi. Türkiye'nin 100. yılı olduğu için bu sene şampiyonada kırmızı kıyafetler ile çıktık. Normalde ana rengimiz siyah. Dünya şampiyonası çok heyecanlı idi. Geçen sene ilk kez katıldığımız için daha büyük heyecan vardı. TV'den izlediğimiz ve en büyük hayalimiz olan yarışmaya ilk kez gitmek muhteşem bir duygu idi. Bu sene daha bilinçli ve kazanma odaklı gittik. Ve en prestijli ödüllerden biri ile döndük. Takımlar arasında yıllardır bu yarışmaya katılan çok güçlü ekipler vardı. Biz robotlarımıza isim veriyoruz her sene. Bu sene Firüzan adını vermiştik. Geçen sezonlarda da robot isimlerimizi hoşumuza şarkılardan belirliyorduk. Neriman, Müzeyyen vs. O yüzden bu robotun adını Firuze koyduk. Bize şans getirdi. Mentörlük yaptığım ortaokul robot takımı ile de Dallas'taki yarışmaya katıldık. Ödül alamadık ama 420 okul arasında ilk 100'e girdik.”

Meslek seçiminde yardımcı

Takımın yeni üyelerinden Ayşe Reyhan Eker, yüklenen sorumluluk bilincine değinerek, “10. sınıfa gidiyorum. Takıma bu sene katıldım. Çünkü burası çok aktif. Yarışmalara gidip geliyorlar. Daha eğlenceli geldi. Takıma geldiğimde hangi ekipte yer alacağım belli değildi. Teknik kısım ile ilgili hiçbir araç gerecin adını bilmiyordum. Ama burada herkes birbirine yardımcı olup, bildiğini öğretiyor. İç mimar olmayı düşünüyordum ama şimdi bu tarafla ilgili bir meslek seçimi de yapabilirim. Keyif alıyorum çünkü çalışırken. Ailem de beni destekliyor. Babam tamir yaparken ona yardım etmeye başladım. Kendimi geliştiriyorum her anlamda. Burada herkese görevler veriliyor ve sorumluluk bilinci artıyor. Ve bu hayatımın her alanına etki ediyor.” dedi.