Bir çocuğu bir ilişkiyi kurtarabilmek için dünyaya getirmek sadece bebeğe haksızlık etmekle kalmaz, aynı zamanda bir ayrılık için neredeyse bir reçetedir. ilişkiler zor iştir ve çatışmaları çözmek zaman ve çaba ister. resme bir bebek eklemek, bir ilişkiye yalnızca daha fazla iş, stres ve çılgın hormon ekler. ve çözülmemiş herhangi bir çatışmayı çözmeyecek, yalnızca yoğunlaştıracaktır.
Konuşmak ve çalışmak için daha az zamanınız olacak. sorunlar iletişim yoluyla çözülür. bir bebek geldiğinde veya ebeveynlerden biriyle yaşıyor olsa bile, çiftler birlikte geçirilen zaman miktarında bir düşüş yaşarlar. bebek sadece zamanlarının çoğunu almakla kalmaz, aynı zamanda her zaman mevcuttur. yeni ebeveynler, zorlukları bildirmek ve birlikte çözüm aramak için daha az fırsat bulurlar, bu yüzden henüz çözülmeyen, yoğunlaşan sorunlar...
Aile üyeleri ilişki üzerinde baskı yapabilir. herkes kendi kanunlarını sevmiyor, ancak ailenin yeni bir üyesi giriş yaptığında, onlar ve teyze, amca ve kuzenler gibi diğer aile üyeleri, ebeveynlerin ikisinin de yeni doğan çocuğa bakma şekli hakkında karar vermeye başlayabilir. çok meraklılarsa, yeni ebeveynlerini strese yükleyebilir ve özellikle her ailenin farklı ebeveynlik değerleri ve öncelikleri varsa, aralarındaki tartışmaları kolaylaştırabileceklerini açıkça reddedebilirler.
birinizin diğerinden daha çok çalıştığına dair bir algı geliştireceksiniz. sadece kendilerinden sorumlu değiller ve şimdi ilgilenmeleri gereken yeni küçük insanlar var. bir çocuğa bakmak ve faturalarını ödemek için harcadığınız adanmışlık ve çok çalışan ebeveynlerin miktarı eşit olarak dağıtılmalıdır. aksi takdirde, bunlardan biri fazla ve kırgın hissedebilir ve uzmanlara göre daha fazla soruna yol açacaktır .
Bakım ve çocuk yetiştiriciliği konusunda anlaşmazlıklarınız olabilir. her iki ebeveyn de farklı ailelerden ve bazen de farklı kültürel geçmişlerden geldiğinden, ideal yetiştirme ile ilgili akılda belirli fikir ve hedefleri vardır. belki biri evde televizyon istemiyor ve diğeri bebeği uyarabileceğini düşünüyor. her iki durumda da, araştırma , doğru ebeveynlik biçimiyle ilgili anlaşmazlıkların ortaya çıkmaya mecbur kaldığını ve ilişkiye ekstra gerginlik kalacağını doğrulamaktadır.
Baba bebeği kıskanabilir. anne ve çocuk arasındaki bağ görünmesine rağmen, çoğu durumda, doğumdan sonra doğal olarak, baba ve bebek arasındaki bağlantı gelişmek ve beslemek için zaman alır. bu arada, genellikle eşlerinin onlara verdiği tüm dikkat ve bakımın nasıl olduğuna tanıklık eden erkekler, aniden yenidoğana odaklanmak için yer değiştiriyor. bilim adamları, bunun gerginlik yaratabileceğini, çünkü babanın kendisini dışarıda bıraktığını ve bebeği kıskandığını hissediyorlar.
Hormonlar da çok fazla zorlanma ekleyebilir. bir kadın hamile kaldığında ve doğum yaptığında, kendisini savunmasız hissettiği bir duruma sokmasını sağlayan hormonları serbest bırakır . yeni anne, eşinin kendisini ve bebeğini terk edeceğinden ve onu daha fazla kontrol sahibi olmaya iten ve ilişkiye daha fazla zarar verebileceğinden korkmaya başlar.
Yeniden şarj etmek için sınırlı zamanınız veya fırsatınız olacak. ebeveynler, rahatlama, stresi azaltma ve enerjilerini şarj etme gibi kendi başlarına bir şeyler yapmalarına izin veren bir program oluşturmaya çalışmalıdır. araştırmalar bunun refahına katkıda bulunduğunu göstermektedir.
Eğer ilişki toksik ise, bebek diğer kişiyle hiç bitmeyen temas için bir bilettir. bir bebek geldiğinde, ayrılmak daha da zorlaşır, çünkü sadece ilişkiye son vermekle kalmaz, bir aileyi de mahveder. bu özellikle ilgili insanlardan birinin küfürlü olup olmadığıyla ilgilidir. artı, ilişki sona ermiş olsa bile, bir bebek varsa, her zaman sürdürülmesi gereken bir tür gerekli temas olacaktır.
